Klachten

Sportblessures

Of je nou amateur- of topsporter bent, je hebt bepaalde doelen die wil je graag nastreven. Het is dan erg vervelend om een blessure op te lopen. De meeste sportblessures ontstaan door overbelasting. Dit kan door te veel trainen, te weinig rust of zelfs door stress buiten het sporten om ontstaan. Overbelastingen kunnen soms erg lang duren als je de kern van het probleem niet weet aan te pakken. Daarom kijk ik niet alleen naar de klacht, maar gaan we ook kijken naar voeding, herstel en stress. 

Veel voorkomende sportblessures zijn:

• Patellofemoraal pijn syndroom
• Jumpers knee
• Zweepslag
• Hamstring klachten
• Liesklachten

Patellofemoraal pijnsyndroom

Het patellofemoraal pijnsyndroom (PFPS) is een veelvoorkomende aandoening van de knie die wordt gekenmerkt door pijn rondom of achter de knieschijf (patella). Het treedt op wanneer de knieschijf niet soepel over het dijbeen (femur) glijdt tijdens beweging, met name bij activiteiten waarbij de knie wordt gebogen, zoals traplopen, hurken, rennen of langdurig zitten met gebogen knieën.

De precieze oorzaak van PFPS is vaak niet eenduidig vast te stellen, maar het kan het gevolg zijn van verschillende factoren, waaronder:

1. Overbelasting: Herhaalde bewegingen of overmatige belasting van de knie, vooral bij sporten die veel druk uitoefenen op de knieschijf, kunnen bijdragen aan PFPS.
2. Spierzwakte of een disbalans tussen spiergroepen: Zwakte in de spieren rondom de knie en heup, kunnen leiden tot een disbalans, waardoor de knieschijf niet goed meer spoort en dus klachten kan veroorzaken.
3. Afwijkingen in de knie- en beenstructuur: Factoren zoals afwijkingen in de stand van de knieschijf, beenlengteverschillen, of andere anatomische factoren kunnen bijdragen aan het ontstaan van PFPS.

Behandeling van PFPS richt zich vaak op het verminderen van pijn, het versterken van de spieren rondom de knie en de heup, het verbeteren van de stabiliteit van het been en het aanpassen van activiteiten die de klachten verergeren. 

Jumpers knee

Een “jumper’s knee” (springersknie) verwijst naar een pijnlijke aandoening aan de voorkant van de knie, specifiek waar de pees van de knieschijf (patellapees) aan het scheenbeen (tibia) hecht. Deze aandoening staat ook bekend als patellapees tendinopathie.

De term “jumper’s knee” komt voort uit het feit dat deze aandoening vaak voorkomt bij sporters die veel springen, zoals basketballers en volleyballers. Herhaalde sprongen en landingen vragen veel inspanning en kunnen leiden tot overbelasting en irritatie van de patellapees, wat resulteert in pijn, zwelling en gevoeligheid rondom de kniepees.

De oorzaken van een springersknie zijn meestal gerelateerd aan overmatige belasting en herhaalde stress op de pees, wat kan leiden tot irritatie van het weefsel of ontsteking van de pees. Factoren zoals overtraining, slechte sprongtechniek, spierzwakte van de spieren rond de knie en de heup of onvoldoende herstel tussen trainingen kunnen bijdragen aan het ontstaan ervan.

Zweepslag

Een zweepslag, ook bekend als spierscheur of spierverrekking, is een plotselinge, scherpe pijn in een spier die meestal optreedt tijdens fysieke activiteit. Dit letsel ontstaat wanneer een spier te sterk wordt uitgerekt of geforceerd, wat kan leiden tot het scheuren van spiervezels.

Spierblessures worden vaak geclassificeerd op basis van de ernst van de scheuring van spiervezels, meestal in graden:

1. Eerstegraads spierscheur: Dit is de mildste vorm van spierscheuring. Hierbij zijn slechts enkele spiervezels beschadigd. Het kan gepaard gaan met milde pijn, zwelling en ongemak, maar meestal is er nog steeds een behoorlijke mate van functionaliteit in de spier.
2. Tweedegraads spierscheur: Dit type blessure gaat gepaard met een aanzienlijkere schade aan de spiervezels. Het kan leiden tot meer pijn, zwelling, blauwe plekken en beperkingen in de beweging en functionaliteit van de spier.
3. Derdegraads spierscheur: Dit is de meest ernstige vorm van spierscheuring waarbij de spiervezels volledig zijn gescheurd of afgescheurd. Dit kan leiden tot ernstige pijn, verlies van functie en vaak een duidelijke verandering in de vorm of het uiterlijk van de spier.

De behandeling en hersteltijd variëren afhankelijk van de ernst van de spierscheur. Eerstegraads letsels genezen vaak relatief snel, terwijl tweede- en derdegraads letsels meer tijd en gerichte revalidatie vereisen.

Fysiotherapie speelt een belangrijke rol bij het herstel van een zweepslag. De behandeling kan variëren afhankelijk van de ernst van de blessure, maar hier zijn enkele gebruikelijke benaderingen:

1. RCE-methode: Rust, Compressie en Elevatie worden vaak aanbevolen in de vroege fase van het letsel om zwelling te verminderen en verdere schade te voorkomen.
2. Pijnmanagement: in de acute fase kunnen een aantal technieken toegepast worden om de pijn wat te verminderen. Ook zullen oefeningen bijdragen aan een sneller herstel.
3. Oefeningen en revalidatie: Zodra de acute fase voorbij is, kunnen we specifieke oefeningen doen om de kracht en flexibiliteit van de spier weer terug te krijgen. 
4. Progressieve belasting: Naarmate de spier geneest, zal de fysiotherapeut de belasting geleidelijk opvoeren om de spier weer te laten wennen aan normale beweging en activiteit.
5. Advies en preventie: De fysiotherapeut kan ook advies en oefeningen om toekomstige blessures te voorkomen.

De duur van de fysiotherapie en het herstelproces kan variëren afhankelijk van de ernst van de zweepslag. Het is belangrijk om de instructies van de fysiotherapeut nauwgezet op te volgen en voldoende rust te nemen om een volledig herstel mogelijk te maken en verdere complicaties te voorkomen.

Artrose

Artrose is de medische term voor een aandoening aan het kraakbeen in gewrichten. Wanneer er meer kraakbeen verloren gaat dan er wordt aangemaakt ontstaat er in dat geval artrose. De kwaliteit van het kraakbeen verslechtert of het kraakbeen verdwijnt volledig. 

Kenmerken van artrose zijn:

– pijn tijdens het bewegen van het gewricht

– stijfheid en pijn na een tijdje niet bewegen

– opstart problemen in de ochtend

– krakend gevoel of geluiden in het gewricht

– zwelling

– bewegingsbeperking van het gewricht

Artrose is niet te genezen, maar met fysiotherapie kunnen de klachten wel verminderd of gestabiliseerd worden. We gaan kijken naar uw huidige leefstijl en deze eventueel verbeteren. Ook gaan we oefeningen doen om het gewricht stabieler en sterker te maken. Zo kunnen we de symptomen verlichten en de klachten beter managen.

Hoofdpijn

Fysiotherapie kan een effectieve aanvullende behandeling zijn voor bepaalde vormen van hoofdpijn, vooral bij spanningshoofdpijn, cervicogene hoofdpijn (hoofdpijn die voortkomt uit problemen in de nek) en sommige vormen van migraine waarbij spierspanning en houdingsproblemen een rol spelen.

Enkele benaderingen die fysiotherapeuten kunnen gebruiken bij de behandeling van hoofdpijn zijn:

1. Houdingsadvies: Fysiotherapeuten kunnen helpen bij het corrigeren van houdingsproblemen die hoofdpijn kunnen veroorzaken of verergeren, vooral in de nek en bovenrug.
2. Mobilisatie: Gerichte bewegingstechnieken kunnen worden gebruikt om de beweeglijkheid van de nek- en schoudergewrichten te verbeteren en spierspanning te verminderen.
3. Spierversterkende en rekoefeningen: Specifieke oefeningen om de spieren in de nek, schouders en bovenrug te versterken en te stretchen kunnen helpen bij het verminderen van spierspanning en het verbeteren van de algehele houding.
4. Triggerpointtherapie: Behandeling gericht op het verminderen van triggerpoints (pijnlijke punten in spieren) die hoofdpijn kunnen veroorzaken.
5. Ademhalingsoefeningen en ontspanningstechnieken: Het aanleren van technieken zoals diepe ademhaling, ontspanningsoefeningen en stressmanagement kan helpen bij het verminderen van spanning en stress die hoofdpijn kunnen verergeren.

(lage) Rugklachten

Lage rugpijn, ook wel lumbago genoemd, is een veelvoorkomende klacht die soms terugkerend kan zijn. Ongeveer de helft van de mensen herstelt volledig na ongeveer 3 maanden, maar bij anderen kan lage rugpijn langer aanhouden. De precieze oorzaak van lage rugpijn is meestal niet eenduidig. Het lijkt vaak samen te hangen met verschillende factoren, waaronder lichaamshouding, mentale gesteldheid, levensstijl en werk. In zeldzame gevallen kan lage rugpijn worden veroorzaakt door een specifieke aandoening, zoals een wervelkolomafwijking, botbreuk, infectie, ontsteking of tumor. Dit treedt op bij minder dan 1% van de mensen en wordt zorgvuldig onderzocht door de therapeut, die je indien nodig doorverwijst naar de huisarts.

Soms kan een lumbosacraal radiculair syndroom (LRS) optreden, wat pijn en tintelingen in het been veroorzaakt. Dit wordt meestal veroorzaakt door een hernia in de onderrug, een uitstulping die tegen een zenuw kan drukken.

Wanneer de klachten plotseling optreden kan men spreken van acute lage rugpijn. Deze klachten kunnen leiden tot beperkingen in beweging en activiteiten van het dagelijks leven.

Enkele symptomen van acute lage rugklachten zijn:

1. Pijn: Dit kan variëren van een zeurende pijn tot scherpe, stekende pijnscheuten in de onderrug. De pijn kan continu aanwezig zijn of optreden bij bepaalde bewegingen.
2. Stijfheid: Het gebied kan stijf aanvoelen, vooral bij het buigen, draaien of strekken van de rug.
3. Beperkte beweging: Het kan moeilijk zijn om normale activiteiten uit te voeren, zoals buigen, tillen of zitten.
4. Spierkrampen: Soms kunnen acute lage rugklachten gepaard gaan met spierspasmen of krampen in de rugspieren.

Acute lage rugklachten kunnen aanzienlijk ongemak veroorzaken, maar ze verdwijnen vaak vanzelf binnen een paar dagen tot een paar weken met rust, lichte activiteiten en soms het gebruik van pijnstillers. In sommige gevallen kan fysiotherapie of medisch advies nodig zijn als de klachten aanhouden of verergeren. 

Lage rugpijn kan ook langer duren of een steeds terugkomend probleem zijn. Dan is het zeker raadzaam om fysiotherapie te nemen. De klachten worden dan in stand gehouden door verschillende factoren. Het is belangrijk om de kern van het probleem aan te pakken om terugkerende klachten te voorkomen. Daarom zal ik een uitgebreid onderzoek uitvoeren, waarin het hele lichaam wordt meegenomen.